In mijn vorige artikel had ik het al over TTIP, en een punt die hier in lijn mee staat is een verenigde staten van Europa. Zoals ik al eerder opmerkte in andere artikelen, gaat alles nu zo snel dat het gewoon niet meer bij te benen is.
De Franse president Hollande baant de weg open met zijn oproep tot 1 Europese regering.
Voor zover u er nog aan twijfelde of het ooit echt zover zou komen: de Franse socialistische president Francois Hollande heeft gisteren in een ingezonden artikel in de Journal du Dimanche de 19 eurolanden opgeroepen om al hun financiële en politieke macht over te dragen aan een euroregering. ‘Wat ons bedreigt is niet teveel Europa, te weinig.’ Dat komt ongeveer neer op een arts die tegen een heroïne verslaafde zegt: ‘Uw leven is in gevaar, niet door teveel heroïne, maar door te weinig.’ Hoe dan ook, nu staatsleiders openlijk een federaal Europa beginnen te eisen, is het definitieve einde van de laatste resten van onze democratie, vrijheid en ons zelfbeschikkingsrecht in zicht gekomen.
‘De omstandigheden leiden ons ertoe te versnellen,’ schreef Hollande. ‘Wat ons bedreigt is niet teveel Europa, maar te weinig. Ik heb voorgesteld het idee van Jacques Delors voor een euroregering op te pakken, met de toevoeging van een speciale begroting en een parlement om democratische controle te verzekeren.
De gevestigde orde durft zelfs te waarschuwen dat het anders helemaal mis gaat met Europa. EU-president Donald Tusk schreef in de Financial Times dat hij zich grote zorgen maakt over de ‘radicale’ linkse en rechtse partijen in Europa en het Europese Parlement. ‘De linksradicalen hebben de illusie dat men een alternatief voor het huidige economische model van de EU kunnen bouwen.’ Hij noemde dit soort standpunten ‘extreem’, en waarschuwde dat ‘het steeds hetzelfde spel is voordat het tot een grote tragedie in onze Europese geschiedenis komt, zodra zo’n tactische alliantie ontstaat. Nu zien we heel duidelijk dezelfde politieke fenomenen.’ (2)
Een Duitse woordvoerder van de christendemocratische EVP fractie in het Europarlement noemde de linkse en rechtse partijen openlijk ‘extremisten’. Tusk: ‘De atmosfeer is een beetje met de tijd in Europa na 1968 (de Praagse Lente – X.) te vergelijken. Ik ervaar misschien nog niet direct een revolutionaire stemming, maar wel groot ongeduld. Als dat individuele ongeduld een sociaal verschijnsel wordt, dan is dat de inleiding tot revoluties.’
De iets beter geïnformeerde lezer herkent onmiddellijk de gehaaide dialectische ‘omkeertactiek’ van de eurocraten. Immers, wie zijn in Europa de echte extremisten? Zijn dat niet juist die partijen en politici die de nationale democratieën compleet onmachtig willen maken, de volken van hun economische, financiële en sociale zelfbeschikkingsrecht willen beroven, en alle macht willen overdragen aan een ongekozen autoritaire regering in Brussel? Juist door hen dreigen er opnieuw opstanden, revoluties en (burger)oorlogen op ons continent te ontstaan.
Geforceerde eenheid loopt altijd uit op massaal bloedvergieten
De geschiedenis leert namelijk dat iedere poging in Europa om de landen en volken geforceerd met elkaar te verenigen zonder uitzondering ontaardt in massaal bloedvergieten. Het getuigt van evenzoveel stompzinnige naïviteit als onvoorstelbare arrogantie dat men in Brussel en Frankfurt denkt dat het deze keer anders zal lopen.
Bron: Xandernieuws
Meer Posts
Escalaties naar WW3 nemen toe.
Econoom voorziet zeer ernstige financiële problemen Europa.
Hoofdeconoom: inflatie hangt niet samen met oorlog Oekraïne.