NASA kan maar 10% van alle inkomende asteroïden te detecteren.

NASA’s “Near-Earth Object” (NEO) detecteer programma, heeft alleen tot dus ver de mogelijkheid om 10% van alle medium grote asteroïden die een mogelijke dreiging vormen voor het menselijke leven en bevolking — Betekent dus dat als zo’n object richting aarde vliegt in grote waarschijnlijkheid niet zou worden gedetecteerd..

In de laatste 5 jaar, heeft de NEO detecteer programma een 10-voud in budget verhoging gekregen, van $4 miljoen naar $40 miljoen per jaar. Sinds 1998, heeft het ruimte beheer meer dan $100 miljoen uitgegeven aan deze inspanningen, gericht op het detecteren en bijhouden van 90% van alle inkomende gevaarlijke asteroïden tegen 2020. Helaas toont het rapport aan dat deze verhoging van uitgaven niet heeft geleid aan het verbeteren van de detecteer capaciteiten.

Gevaarlijke asteroïden worden niet gedetecteerd.
Sinds juli 2014 , aldus het rapport, heeft de NASA met succes 11.230 NEO’s gedetecteerd, waaronder 862 die groter zijn dan 1 km in diameter. Het bureau is van mening dat het nu in staat is om asteroïden van minstens een kilometer (0,6 mijl ) op te sporen in diameter met 95 procent nauwkeurigheid.

Kleinere asteroïden kunnen ook erg gevaarlijk zijn, het is echter de detectie van deze bedreigingen die flink achterblijft. Het bureau is alleen in staat om 10 procent van deze asteroïden detecteren met een diameter van 140 meter en groter, die groot genoeg zijn om de atmosfeer dringen zonder verbranden.

Een voorbeeld van zo’n asteroïde, nu bekend als de 2013 Chelyabinsk meteoor, was een 18 meter in diameter en 30 keer zoveel kracht has als de 1945 atoombom op Hiroshima, Japan. De Chelyabinsk meteoor ontplofte ongeveer 20 mijl boven Rusland in de lucht, maar het kon gemakkelijk de grond hebben ingeslagen als de hoek en snelheid net een beetje anders waren geweest. Zelfs de in – lucht explosie deed aanzienlijke schade.

“Recent onderzoek suggereert dat Chelyabinsk -type gebeurtenissen om de 30 tot 40 jaar plaatsvinden” aldus het rapport, hoewel de meeste dergelijke effecten optreden in de oceaan.

Meer recent, op 7 september, sloeg een meteoriet in aan de rand van de Nicaraguaanse hoofdstad Managua, vlak bij de luchthaven. De explosie werd gevoeld door de hele stad van 1,2 miljoen inwoners, en liet een krater van 5 meter diep en 12 meter breed . De autoriteiten geloven dat de meteoor afgebroken was van de asteroïde 2014 RC (bijgenaamd “Pitbull”), die NASA een week eerder had ontdekt.

“Ik zat op mijn veranda en ik zag niets . Dan ineens hoorde ik een grote explosie, “zei Managua inwoner Jorge Santamaria.” We dachten dat het een bom was omdat we een expansieve golf voelden.”

Daarom vind ik het wel heeeel erg slim dat NASA op reactie van mogelijke komeet inslagen antwoordde: “In feite , zo goed als we kunnen zeggen, zal geen groot object de aarde inslaan in de komende paar honderd jaar …” Wat is groot? Want 140 meter is toch echt wel groot…. Hier een simulatie wat er al gebeurd met een 50 meter grote asteroïde…laat staan een 150 meter grote!

Een schrale troost…”Een nieuwe NEO detectie programma is gepland om te worden onthuld in ongeveer een jaar”, zei NASA Associate Administrator for Science, John Grunsfeld. Misschien dat deze een paar procent meer kan zien…

Oh…en misschien kunnen ze dan vanaf 2017, “de komende 100 jaar van killer strikes” ook wat beter voorspellen.

Bron:
Naturalnews.com